Con motivo da feria medieval da "Arribada de Baiona", varios colectivos decidimos facer unha acción que chamase á reflexión sobre o que supuso a conquista de América e o colonialismo económico que todavía perdura. Fumos o GAIM e Ateneo Libertario Lume Negro, Asemblea Anti-Imperialista, GAS e COSAL.Ás cinco da tarde do sábado 4 de marzo, unha vintena de indíxenas encadeadas e vixiadas por dous soldados do imperio conquistador de América e por un bispo moi preocupado pola salvación das súas almas pero pouco polo seu benestar terrenal, fixeron a travesía a pe desde Sabarís ate Baiona (onde se celebraba a Arribada da carabela “Pinta” a este porto fai cinco séculos http://www.baiona.org/?60005,1).
Unha vez chegadas a Baiona, a comitiva percorreu as ateigadas rúas sorteando á “nobreza local” e os postos de comida e artesanía, para unha vez na praza do Concello, proceder á venda das indíxenas como escravas entre as persoas asistentes.
Tras un novo percorrido pola rúas do casco histórico de Baiona, voltamos á debandita praza do Concello para ler o comunicado do acto:
XENOCIDIO, ESCRAVITUDE, RESISTENCIA
A Arribada: o 1 de marzo de 1493, a Pinta chega ás praias de Baiona. Pinzón e os seus mariñeiros traen mostras do Novo Mundo. Tesouros, millo, cacatúas..., e indios.
Mercadorías e animais para o saqueo. Comeza daquela a gran orxía do nacente capitalismo: 90 millóns de indíxenas serán escravizados e exterminados coa bendición da Igrexa. Do millón largo de persoas que viven en Nicaragua a comezos do século XVI, só 10 mil quedaban 60 anos máis tarde. Os indios son cazados e exportados para traballar ata morrer nas minas de mercurio de Huancavelica, nas de prata de Potosí.
As epidemias provocadas por enfermidades levadas de España completan o holocausto. O historiador López de Gomara dicía que naqueles tempos os homes de Nicaragua “no dormían con sus mujeres para que no pariesen esclavos de españoles.”
As poboacións orixinarias de Cuba, Haití e outras foron aniquiladas do mesmo xeito e relevadas por africanos. 20 millóns de homes e mulleres sacados á forza do continente negro e vendidos en América como animais de traballo. Tanta dor, tanta riqueza arrincada a punta de cruz e espada só para financiar inútiles guerras de cen anos en Europa, para que a Corte española e os podentes da aristocracia e a Igrexa vivisen a todo luxo.
513 anos despois, a Arribada continúa. Cargamentos de traballadores americanos, africanos, asiáticos desembarcan nas pateras da escravitude moderna; grandes empresas españolas implántanse en América Latina para saquear as súas riquezas. O xenocidio e a opresión continúan; pero novas ondas de resistencia que reclaman o noso apoio érguense para barrer da pachamama este capitalismo final, tanto máis sanguinario canto máis decadente.
Grupo de Apoio ás Indíxenas Magonistas e Ateneo Libertario Lume Negro -Assemblea Anti-Imperialista-Grupo Axitación Social-COmites de Solidariedade con América Latina.
Proba da violencia do “descubrimento de América” foi o cadáver indíxena que a comitiva transportou durante toda a tarde, ademais repartíronse mil panfletos e berráronse lemas como: “Os descubridores, son uns xenocidas”, “Alerta, Alerta que camina, a loita antiimperialista en América Latina” “A festa da arribada, celebra unha matanza”, etc.
+ Fotos en: http://galiza.indymedia.org/pt/2006/03/6394.shtml
